Teamuitje: even de weg kwijt

"I’m counting on you to understand me and possibly even help me understand myself."

We startten bij Doloris 'Meta Maze': een walkthrough-ervaring met meer dan 40 kamers met surrealistische kunst. De pret begon al in de lift. We gingen naar boven. En weer naar beneden. Deuren open: Hier zijn we net geweest. Lachstuip. Is dit part of the experience? De spanning zat er al goed in. Waren we gewoon écht vergeten de deur boven open te doen?

Eenmaal boven begon de reis echt. De experience is een individuele reis. Geblinddoekt word je naar de ingang geleid, daar sta je voor de deur. Blinddoek af, deur door. En nóg een deur. En nóg een deur. En nóg een deur. En nóg een deur. Tot je uiteindelijk in de maze staat. Oké, en nu... welke kant op? Klimmen, klauteren, kruipen, smalle trapjes op, luiken door en glijbaan af. Je komt elkaar tegen, maar loopt je eigen pad. We voelen ons weer kind. We houden elkaar voor de gek. Omdat het kan. Over schuine paden, verwijnen in kamers en wandelent door muren. Betovering, fascinatie, wat een wonderlijke wereld. Zonder besef van tijd vinden we uiteindelijk de uitgang, weg uit de speeltuin, terug in de bewoonde wereld. Wow. Wat was dit?

Zowel impressed als flabbergasted zaten we op de Rooftop met een drankje na te kletsen over onze experience: iedereen had het anders beleefd. Verschillende keuzes gemaakt. Andere dingen gezien. Mooie impressies gekregen. Wat een ervaring. Echt een aanrader.

Na weer met de voeten op aarde te zijn geland liepen we richting het oudste gebouw van de Spoorzone: restaurant De Houtloods. Hier vervolgden we onze reis op culinaire wijze. Langs verschillende smaaktypen. Wat een heerlijke dag met een top-team! Cheers!